Podajemy link do strony internetowej autora tego materiału mgr. Tomasza Dudy. Zamieszczony poniżej tekst jest do publicznego pobrania z tej właśnie strony ...

Terminologia, semantyka i podstawy juryslingwistyki.
mgr Tomasz Duda.

Zarys tematyki wykładów:

− Terminologia pojmowana jako zbiór terminów i jako dyscyplina naukowa.
− Przegląd teorii translatologicznych po II wojnie światowej: R. Jakobson i E. Nida, H.J.
Vermeer i K. Reiss, L. Venuti: pojęcia ekwiwalencji formalnej i dynamicznej, teoria
skoposu, koncepcje foreignization i domestication oraz ich znaczenie dla tłumaczenia
terminów.
− Wpływ inicjatora sytuacji komunikacyjnej – zleceniodawcy na strategie stosowane
w tłumaczeniu terminologii.
− Omówienie przykładów: nazewnictwo jednostek administracyjnych w tłumaczeniu na
język polski i na język obcy w różnych tekstach i kontekstach i inne przykłady.
− Problem uwarunkowań kulturowych w tłumaczeniu terminologii.
− Język specjalistyczny a język ogólny.
− Wprowadzenie do juryslingwistyki: omówienie dyscypliny, jej różnych nazw i dziedzin
pokrewnych (legilingwistyka, forensic linguistics, Recht und Sprache).
− Język prawny a język prawniczy.
− Różne aspekty tłumaczenia języka prawa : terminologia z zakresu prawa spółek,
ustawodawstwo UE, język umów i inne przykłady.

Propozycje bibliograficzne:

Bukowski, Piort i Heydel, Magda (red.), Współczesne teorie przekładu. Antologia
Wydawnictwo Znak, Kraków 2009.
Dąmbska-Prokop, Urszula, Mała encyklopedia przekładoznawstwa, Wydawnictwo Wyższej
Szkoły Języków Obcych i Ekonomii EDUCATOR, Częstochowa 2000.
Hejwowski, Krzysztof, Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Wydawnictwo Naukowe
PWN, Warszawa 2004.
Jopek-Bosiacka, Anna, Przekład prawny i sądowy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
2006.
Malinowski, Andrzej, Polski język prawny. Wybrane zagadnienia, LexisNexis, Warszawa
2006.
Pieńkos, Jerzy, Podstawy juryslingwistyki. Język w prawie – prawo w języku, Muza,
Warszawa 1999.
Pieńkos, Jerzy, Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki, Zakamycze, Kraków
2003.
Tomaszkiewicz, Teresa (przekład i adaptacja), Terminologia tłumaczenia, Wydawnictwo
Naukowe UAM, Poznań 2006.

„Lingua Legis” – czasopismo nieperiodyczne pod auspicjami TEPIS
„Investigationes Linguisticae” (http://www.staff.amu.edu.pl/~inveling/index.html)

International Information Centre for Terminology (http://www.infoterm.info/)
http://www.infoterm.info/pdf/activities/guidelines/Wytycznepolitykiterminologicznej_pl.pdf

Forensic Linguistics Institute (http://www.thetext.co.uk/)

IATE (http://iate.europa.eu/)

Drogi rzeczoznawco z dziedziny jurylingwistyki! Poniższy tekst jest przykładem albo typowego tłumaczenia maszynowego albo idiotycznych interpretacji językowych. Nie wiemy czy się śmiać czy płakać ale tak może wyglądać próba zdefiniowania twojej dyscypliny naukowej. Czy na to się zgadzasz?. Czy nie zaprotestujesz? Czym jest jurylingwistyka? Oryginał poniższego tekstu znajduje się na stronie internetowej powołującej się na pozycjonowanie skuteczne. Wyszukane na internecie przez Projekt IQ-arius.

Juryslingwistyka, oznacza to jeszcze raz językoznawstwo sądowa, ten dział nauk chwytający się ozorami prawidła – legislacyjnym tudzież sądowym – operacja logiczna w owym celu scalający wiedzę także metodologię językoznawstwa z oświatami legislacyjnymi. Bada dyskurs rozporządzenia u dołu kątem jego odrębności od chwili jęzora żywiołowego i jego immanentnego zróżnicowania. Dziedzina ta na domiar tego służy reformie postaci jęzora ustawowego. Ma bezgraniczne ważność na rzecz jurystów, jakich inicjatywą istnieje wyjaśnienie reguły zaś reguł legislacyjnych, jakkolwiek zarówno na rzecz lingwistów–przekonywa, jacy realizują przekładu napisu legalnego mieć upodobanie sądowego z jęzora rodzimego na ozór barbarzyński. Ma ona także na celu zapoznanie z strategiami wyzyskiwania narzędzi językowych do czynień wspomagających harówę narządów śledzenia.